ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰਦੇ ਪੰਜਾਬੀਓ ਸਾਵਧਾਨ !!! ਕੀਤੇ ਕਊਆ ਹੰਸ ਦੀ ਚਾਲ ਚਲਦਾ ਹੋਇਆ ਆਪਣੀ ਚਾਲ ਨਾ ਭੁੱਲ ਬੈਠੇ? (ਨਿਊਜ਼ ਨੰਬਰ ਖ਼ਾਸ ਖ਼ਬਰ)

ਕਿਸੇ ਨੇ ਠੀਕ ਹੀ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ, ਉਸਦਾ ਸੁਭਾਅ ਉਸਦੀ ਬੋਲੀ ਤੋਂ ਹੀ ਝਲਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਵੀ ਕੋਈ ਬੱਚਾ ਜੰਮਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਬੱਚਾ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੇ ਦੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਵੀ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਬੱਚੇ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮਰਨ ਤੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਉਸਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਅਤੇ ਇਰਦ ਗਿਰਦ ਹੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਗਮੀਆਂ ਇਸੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਹੀ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਲੇਕਿਨ ਬੜੇ ਅਫ਼ਸੋਸ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ, ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਇਸ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਵਿਸਾਰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਇਸਨੂੰ ਬੋਲਣ ਲੱਗੇ ਸੰਗਦੇ ਹਾਂ। ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਧਾਰਨਾਂ ਹੀ ਬਣਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਗੰਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਇਸ ਨੂੰ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਹੀ ਸਮਝ ਲਈਏ ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ, ਕਿ ਅੱਜ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਪੇਂਡੂ ਅਤੇ ਗੰਵਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਕਹਿਣ ਲੱਗ ਪਏ ਹਾਂ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਲਈ ਹੀ ਟੁੱਟੀ ਭੱਜੀ ਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਜ਼ਰੂਰ ਮਾਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਹਾਂ। ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਲਗਾਤਾਰ ਹਾਵੀ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਕੂਲਾਂ, ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇੰਟਰਵਿਊ ਆਦਿ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿਰ-ਉਤਸਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਰਜ਼ੀਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, ਆਖ਼ਰ ਅਜਿਹਾ ਹੋ ਕਿਉਂ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਸਾਡੀ ਇਹ ਧਾਰਨਾਂ ਕਿਉਂ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਕਿ, ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਗੰਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਕੀ ਅਸੀਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ? ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਬੋਲਣ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਸ਼ਰਮ ਕਿਉਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ? ਆਖ਼ਰ ਕਿਉਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲਾਂ, ਕਾਲਜਾਂ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ-ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਨੂੰ ਹੀ ਤਰਜ਼ੀਹ ਦੇਣ ਲੱਗ ਪਏ ਹਾਂ? ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵਹਿਮ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡਾ ਸਟੇਟਸ ਸਿਰਫ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਬੋਲਣ ਨਾਲ ਹੀ ਬਣਦਾ ਹੈ?

ਪਰ ਬੜੇ ਅਫ਼ਸੋਸ ਨਾਲ ਕਹਿਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ, ਅੱਜ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਓਨੀ ਕਦਰ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਸੂਬਾ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਜਿੰਨੀ ਕਿ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਗਏ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉੱਥੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਹੈ। ਅੱਜ ਅਮਰੀਕਾ, ਕੈਨੇਡਾ ਅਤੇ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਰਗੇ ਕਈ ਹੋਰ ਵੀ ਅਤਿ-ਵਿਕਸਤ ਦੇਸ਼ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਗੋਰਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪਲਕਾਂ ਤੇ ਬਿਠਾ ਰੱਖ਼ਿਆ ਹੈ।

ਉਹਨਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਈਨ ਬੋਰਡ ਤੱਕ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਅਕਸਰ ਹੀ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਵਿਸਾਖੀ 'ਤੇ ਕੈਨੇਡਾ, ਜਿੱਥੇ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਤੀਜੇ ਦਰਜੇ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਮਾਨਤਾ ਹੈ, ਦੀ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਰੂਬੀ ਢੱਲਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਸਾਰਾ ਭਾਸ਼ਣ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਬਰਤਾਨਵੀ ਸੰਸਦ ਦੇ ਸਪੀਕਰ ਹਾਊਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਿੱਖ ਕੰਸਲਟੇਟਿਵ ਫੋਰਮ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਵਿਸਾਖ਼ੀ ਮਨਾਈ ਗਈ। ਸਮਾਗਮ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਿੱਖ ਸਕੂਲ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਸ਼ਬਦ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗੀਤਾਂ ਨਾਲ ਕੀਤੀ।

ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਜਿਹੇ ਕਈ ਵਿਦਵਾਨ, ਗਾਇਕ, ਲੇਖਕ ਹਨ ਜੋਕਿ, ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਰਪਿਤ ਹਨ। ਪ੍ਰੋ. ਪੰਡਿਤ ਰਾਉ ਧਰੇਨਸਵਰ ਜੋ ਕਿ, ਕਰਨਾਟਕਾ ਤੋਂ ਹਨ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਪੀ.ਜੀ. ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਲਜ, ਸੈਕਟਰ 46 ਵਿਖੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ, ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸਮਰਪਿਤ ਹਨ। ਪ੍ਰੋ. ਪੰਡਿਤ ਰਾਉ ਪੀ.ਜੀ.ਆਈ. ਦੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਹਫ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਦਿਨ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਅੱਜ ਵੀ ਕਰਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਚਾਹੀਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ, ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਕਰਨ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਲਾਜ਼ਮੀ ਬਣਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਚਾਹੀਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ, ਜਿਹੜੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਂਦੀ, ਉਹਨਾਂ ਸਕੂਲਾਂ ਦੀ ਮਾਨਤਾ ਹੀ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਹੋਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੀ ਨਹੀਂ ਨਾ ਮੁਮਕਿਨ ਵੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਕੁਝ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਮੁੱਖ਼ ਮੰਤਰੀ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਹੀ ਹਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਲ ਉਨਾਂ ਮੋਹ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਖੁਦ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਨੂੰ ਹੀ ਤਰਜ਼ੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। 

ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਸਵਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ, ਜੇਕਰ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਨੂੰ ਏਨਾ ਮਾਣ-ਸਤਿਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੇ? ਅੱਜ ਤਕਰੀਬਨ ਹਰੇਕ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਾਂ ਪਿਓ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹਿੰਦੀ ਜਾਂ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਰਜ਼ੀਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਉਨਾਂ ਕਸੂਰ ਬੱਚੇ ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਅਧਿਆਪਕਾਂ ਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਮਾਤਾ-ਪਿਤਾ ਘਰ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਨਗੇ ਤਾਂ ਬੱਚਾ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਹੀ ਬੋਲੇਗਾ।

ਇਸਦਾ ਇਹ ਮਤਲਬ ਹਰਗਿਜ਼ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ, ਹਿੰਦੀ-ਇੰਗਲਿਸ਼ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਾ ਬੋਲੋ, ਕਿਉਂਕਿ ਹਿੰਦੀ ਸਾਡੀ ਸੰਪਰਕ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭਾਸ਼ਾ। ਪਰ ਧਿਆਨ ਰੱਖੋ ਪੰਜਾਬੀਓ ਇਹਨਾਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾ ਵੀ ਨਾ ਖੁੱਭ ਜਾਇਓ ਕਿ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਤਰ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਬੋਲਣ ਲੱਗਿਆਂ ਈ ਸ਼ਰਮ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਏ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੰਵਾਰ ਸਮਝਣ ਲੱਗ ਪਓ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਉਸ ਕਊਏ (ਕਾਂ) ਵਾਲੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਜੋ ਹੰਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਉਸਦੀ ਚਾਲ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਖੁਦ ਆਪਣੀ ਚਾਲ ਵੀ ਭੁੱਲ ਬੈਠਾ ਸੀ !!!

ਨੋਟ:- ਉਕਤ ਵਿਚਾਰ ਲੇਖਕ ਦੇ ਆਪਣੇ ਨਿਜੀ ਵਿਚਾਰ ਹਨ, NewsNumber ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।